چرا Suicide Squad: Kill the Justice League یک بازی شکست خورده است؟

همین چند وقت پیش بود که استودیوی Rocksteady نمایش جدیدی از بازی Suicide Squad: Kill the Justice League داشت. اما حجم بالای انتقاداتی که به این عنوان وارد شد، سازندگان را مجبور کرد که تاریخ عرضه بازی رو چند ماه عقب بی‌اندازند. اما همچنان عده‌ی کثیری از منتقدان، گیمرها و کارشناسان معتقدند که این بازی محکوم به شکسته. در این مقاله میخوایم به ده دلیلی که این بازی ممکنه به خاطر اونا شکست بخوره اشاره کنیم.

اجبار به آنلاین بودن هنگام تجربه بازی

قطعاً یکی از رو مخ‌ترین ویژگی‌های این بازی که برای اکثر گیمرها خوشایند نیست، اینه که حتی موقع تجربه Suicide Squad به صورت انفرادی هم باید به اینترنت متصل باشید. بنابراین کسانی که اینترنت چندان پایداری ندارند یا در مقاطعی دسترسی به اینترنت ندارند، با شنیدن این خبر از تجربه این بازی صرف نظر کردند.

بخش Co-Op

در واقع Suicide Squad: KTJS اولین تجربه چندنفره در دنیای آرکام است که مکانیک‌های گیم‌پلی بازی را به سمت RPG (نقش‌آفرینی) جهان‌باز می‌برد. با وجود این که استفاده از حالت تک‌نفره یا چند نفره کاملاً اختیاری است، به وضوح مشاهده کردیم که تمرکز بازی بر روی همکاری‌های تیمی هستش و این یعنی تیم راکستدی از بزرگترین نقطه قوت خود یعنی ارائه تجربه تک‌نفره‌ی غنی فاصله زیادی گرفته است. همچنین این قابلیت چندنفره به صورت لوکال و محلی نیست. یعنی قابلیت چندنفره بازی کردن بر روی یک دستگاه وجود ندارد و فقط شاهد کوآپ آنلاین در این عنوان هستیم.

المان‌های شوتر سوم شخص

پیش از این، در سری آرکام شاهد فرمول‌های موفق راکستدی در پیاده‌سازی گیم‌پلی اکشن ماجراجویی تک نفره بودیم. اما در Suicide Squad، با یک بازی شوتر سوم شخص شبیه یک RPG اکشن روبه‌رو هستیم که شباهت‌هایی به Gotham Knights دارد. اکثر گیمرها نسبت به این ویژگی گیم پلی جدید ابراز نارضایتی کردند. به خصوص که بازی‌های قبلی Rocksteady بیشتر بر روی استراتژی مخفی‌کاری و نبردهای تن به تن تمرکز داشتند.

سیستم بتل‌پس و فروشگاه آنلاین

این عنوان دارای سیستم لایو سرویس بتل‌پس برای به‌دست آوردن آیتم‌های مختلف از طریق فروشگاه آنلاین داخل بازی هستش. اگرچه سازندگان ادعا کردن که آیتم‌های داخل بتل‌پس فقط جنبه‌ی زیبایی دارن و روی گیم‌پلی تاثیرگذار نیستن اما به هرحال بازیکنان باید هزینه‌های اضافی‌ای رو برای به‌دست آوردن همه‌ی این آیتم‌ها متحمل بشن. در حالی که جوایز رایگان هم در بتل‌پس برای بازیکنان وجود خواهد داشت، اما بسیاری از گیمرها نگران این موضوع هستند که سرنوشت Suicide Squad: KTJS شبیه به Destiny 2 و Marvel Avengers بشه.

ویژگی‌های اسلحه‌ها

قابلیت‌های منحصربه‌فرد اسلحه‌ها و آیتم‌های تاثیرگذار در بازی‌های راکستدی، یکی از مواردی بود که بازی‌های این استودیو را جزو برترین‌ها قرار می‌داد. اما در تریلر گیم‌پلی Suicide Squad: KTJS دیدیم که همه شخصیت‌ها با یک سری اسلحه‌های گرم و Rifle شروع به تیراندازی می‌کنند! در صورتی که انتظار داشتیم هر کرکتر با توجه به قدرت‌های خود، اسلحه‌های خاص خود را داشته باشد. برای مثال، چجوری شخصیتی مثل کاپتان بومرنگ به جای استفاده از سلاحی مانند Trick Boomerangs از تفنگ‌های معمولی استفاده میکنه؟ این کار ضربه بزرگی به ریشه شخصیت‌ها و هویت بازی می‌زنه و می‌تونه یک ناامیدی بزرگ برای این بازی باشه.

ضعف‌های داستانی Suicide Squad: Kill the Justice League

سه‌گانه Arkham یک پایان قاطع بر داستان بتمن استودیوی راکستدی بود. این استودیو بعد از روایت داستانی به‌هم‌پیوسته در این سری، سفر بروس‌وین را به پایان رساند و تا حد زیادی رضایت طرفداران این ابرقهرمان رو جلب کرد. با در نظر گرفتن این موارد، بازگشت بتمن به Suicide Squad اصلاً منطقی نیست و این کار می‌تونه ضربه بزرگی به این شخصیت، داستان Suicide Squad و حتی خاطرات ما با سری آرکام بزنه. پس بهتر بود راکستدی دست از سر بتمن برمیداشت و روی شخصیت‌های جدید تمرکز می‌کرد!

پنگوئن رقیب دیرینه‌ی بتمن در سری آرکام بود و تیم راکستدی از این شخصیت به عنوان یکی از شرورهای اصلی دنیای خودش استفاده کرد. بنابراین حضور این کرکتر در Suicide Squad و همکاری او چندان منطقی نیست. از میان همه کرکترهای شروری که آماندا والر می‌تونست برای حمایت از اسکواد انتخاب کنه، آوردن پنگوئن توی تیم عجیبه.

مبارزه‌های تن به تن ضعیف

همونطور که قبل‌تر هم اشاره کردیم، Suicide Squad: KTJL با تأکید بر استفاده از اسلحه‌های گرم و عناصر RPG تیراندازی سوم شخص، متأسفانه مکانیک‌های Melee و مبارزات تن به تن عالی‌ای که در سری Arkham دیدیم را از دست داده. در سه‌گانه آرکام تمامی المان‌های مبارزات تن به تن کاملاً با جزئیات، لذت‌بخش و دردناک بود! در مقابل، طبق نمایش‌هایی که از Suicide Squad: KTJS دیدیم، اصلاً همچین حسی از مبارزات این بازی دریافت نمی‌کردیم و حس می‌کنیم که بازی برای یک دنیای کاملا متفاوت از آرکام هست. بنابراین تغییر همیشه نمی‌تونه بار مثبتی برای بازی داشته باشه و کافی بود که راکستدی همون فرمول موفق قدیمیش رو کامل‌تر کنه.

ضعف شخصی‌سازی کرکترها

اگرچه بازی تعداد زیادی اسلحه داره اما قابلیت کرکترها در گیم‌پلی بازی چندان تفاوتی با یکدیگر ندارن. تفاوتی نداره که در نقش هارلی کویین باشید، یا دد شات، کینگ شارک و کاپتان بومرنگ، تنها نکته متمایزکننده این شخصیت‌ها نحوه حرکت‌های فیزیکیشون هست و نتیجه در مابقی موارد تقریباً یکسانه. هر چهار شخصیت به سادگی می‌تونن بپرن و پرواز کنن و ما از برجسته‌ترین ابرشرورهای دنیای DC انتظار بسیار بیشتری داشتیم.

عدم توانایی تغییر شخصیت در زمان ماموریت

یکی از بزرگ‌ترین جذابیت‌هایی که می‌تونست این بازی به عنوان یک بازی RPG اکشن جهان‌باز، داشته باشه، این بود که بتونیم در حین یک ماموریت فعال، شخصیت خودمون را عوض کنیم. اما متاسفانه همانند Gotham Knights این قابلیت وجود نداره و برای تغییر کرکتری که باهاش درحال انجام بازی هستید باید تا پایان ماموریت صبر کنید. اما این قابلیت می‌تونست به راحتی یکی از جذاب‌ترین المان‌های گیم‌پلی، به خصوص برای کسانی که تک‌نفره بازی می‌کنن باشه. مثلا تصور کنید درحالی که از کینگ شارک به عنوان تانک دارید استفاده می‌کنید، ناگهان با سوییچ بر روی دد شات، دشمنانی که حالا درگیر مبارزه با کینگ شارک هستند رو از دور بزنید!

مخفی کاری وجود ندارد

Suicide Squad: KTJL با تمرکز بر نبرهای اکشن، یکی از جذاب‌ترین عناصر گیم پلی سه گانه‌ی آرکام راکستدی یعنی مخفی‌کاری و حل معماها را از دست داده. یکی از جذاب‌ترین بخش‌های گیم‌پلی بازی‌های پیشین این استودیو، یافتن سرنخ‌ها، حل جرایم و کاراگاه‌بازی در کنار مخفی‌کاری بود. تمام این ویژگی‌ها با عناصر نقش‌آفرینی سطحی و غارت دشمنان برای رسیدن به XP و لول آپ کردن جایگزین شدند که همه طرفداران سری آرکام را ناامید کرده.